Home - Friends
Hoofdmenu:
Vriendensite
Verslag van ons mooie reisje naar Riga
Ik zei het al op Facebook.
Na Katjeskelder, Valkenburg, Praag, Krakau en Budapest was onze volgende bestemming een voor ons nog onbekendere bestemming, Riga. Gelegen in Letland, zo’n beetje aan de kust van de Oostzee. Bijna in Rusland, moest niet gekker worden. Wat moesten we daar nu weer van verwachten? We gingen dit keer zonder René, die afbericht had om gezondheid redenen, jammer hoor.
Dag 1
We hadden van te voren een strak schema mee gekregen van de reisleider, wat wij natuurlijk letterlijk opvolgen. Er stond dat we om 8:15 op Schiphol moesten zijn, want de vlucht naar Riga stond gepland om te vertrekken om 10:20. Zo gevraagd, zo gedaan. We waren allemaal op tijd vertrokken en bijna allemaal op tijd gearriveerd. Bij de schrijver van dit stukje was er wat mis gegaan namelijk. Kleinigheidje, hij was zijn tasje met zijn paspoort vergeten en oh ja, er zat ook de gehele gespaarde pot in met cash geld…aaaaah! Gelukkig kwam hij er achter nadat de trein 2 minuten uit Purmerend vertrokken was en zodoende werd er op Zaandam Kogerveld al weer uitgestapt. Al met al goed gekomen, tasje lag nog in de auto en de volgende trein bracht de penningmeester veilig naar Schiphol. Alwaar iedereen met smart zat te wachten, niet in de laatste plaats de reisleider, wiens reisschema stevig onder druk kwam te staan na dit onfortuinlijke voorval!
Nu iedereen er was, kon er achteraan gesloten worden bij de diverse balies op Schiphol. Vliegtuig was ook mooi op tijd, dus de reis kon beginnen! Na een rustige vlucht werden onze voormalig topzaalvoetballers keurig opgehaald door twee taxi chauffeurs, die gelukkig ook auto’s bij zich hadden en zodoende naar Hotel Wellton Riga Hotel & SPA gebracht. Vlotjes ingecheckt, de 1 wat vlotter dan de ander, kamerindelingen werden afgetikt, spulletjes naar de kamers gebracht op aanwijzing van onze enthousiaste baliemedewerkster en de verkenningstocht door Riga kon beginnen!
Het weer viel niet tegen, een mooie 20 graden en parmantig zonnetje zorgden er voor dat de stemming er goed in bleef. Na wat straatjes onderzocht te hebben, werd er besloten dan nu toch maar een terras te gaan bezoeken want de dorst ging ons parten spelen. We streken neer bij Peter’s Brewery op zijn terras, alwaar zelf gestookte bieren konden worden geproefd. De kaart werd gebracht en de keuze werd gemaakt voor een mooi normaal (althans dat dachten wij) wat natuurlijk de verkeerde keus bleek. De ober had ons al een advies gegeven om voor de donkere variant te gaan, maar dat weerhield ons er niet van een totaal andere keuze te maken die natuurlijk verkeerd uitpakte. Ondergetekende ging wel van start met de donkere versie van een Jack Daniels met bijpassend colaatje, bleek een uitstekende keuze. Na nogmaals, nu wel de goede, bieren besteld te hebben werd het tijd om weer eens verder te kijken. De rekening werd gevraagd en de teleurstelling droop van een paar gezichten, toen in ieder geval dit terras niet tot de goedkoopste kon worden gerekend. Een snelle rekensom leerde als we hier de rest van de dagen zouden willen blijven, we na dag 1 wel klaar zouden zijn met ons beschikbare budget! Daar moest wat op gevonden worden! Nu, we hadden lang genoeg de tijd om hierover na te denken, want er stond een wandeling op het programma naar ons restaurant (Restaurant Stargorod) voor vanavond die ons toch wat moeite kostte. Eenmaal aangekomen, streken we neer aan een lange gereserveerde tafel, waar de spijzen en dranken gebracht konden worden. En wel zo snel mogelijk, wat ons betreft! Toch duurde dat even, ondanks de dorstige gezichtsuitdrukkingen van de meeste tafelaars. Tja, en dan ga je een beetje vervelen, je schuift wat met de metalen stoelen waar geen viltjes onder de poten aangebracht waren, wat bijna niet te horen was. Pieter Jan heeft zijn uiterste best gedaan om dit zo voorzichtig mogelijk te doen, maar kreeg toch voor elkaar dat de ergernis van overige gasten en bedienend personeel met de seconde toenam. De wraak van dit restaurant was dat we al ons eten door elkaar opgediend kregen, van voorgerecht tot hoofdgerecht en nagerecht in willekeurige volgorde, kortom, de chaos was compleet. Gelukkig konden we nog de herhaling van Ajax bekijken op de TV naast onze tafel en overigens ook in het toilet, waar tv’s opgesteld stonden als piesbak achter glas…Na betaald te hebben, het was weer niet heel goedkoop, zijn we terug gelopen richting hotel, deden we nog een poging om ergens naar binnen te komen welke poging jammerlijk mislukten, we werden geweigerd. Waarop Erik zei, dat hij dit zal vergeten en hij zinde op wraak op deze luchtballon (of hoe noemde hij hem ook alweer) van een uitsmijter. Door deze droefenis toch maar verder naar het hotel waar we het mandje ingingen want de volgende dag stond er een zwaar programma te wachten.
Dag 2
We moesten redelijk op tijd opstaan, want om 9:30 stond er een fietstocht door Riga gepland. De meeste zaten rond 8 uur in de ontbijtzaal, lekker te genieten van de koffie, eieren enzovoorts, er moest een bodempje gelegd worden tenslotte! Na het ontbijt kregen de toiletten het zwaar te verduren, gelukkig was iedereen op tijd om de wandeling te beginnen naar de plek waar de fietstocht zou beginnen. Voor de meeste van ons is dit een vakantie uitje, zo niet voor de reisleider die deze wandeling al helemaal uitgezocht had om niets aan het toeval over te laten. Het zijn die kleine dingetjes waar hij toch altijd goed mee bezig is he. Aangekomen bij onze plek van bestemming moesten we nog even wachten op onze persoonlijke gids en werden vervolgens de fietsen uitgedeeld. Na uitvoerig getest te hebben of dit wel allemaal veilig was en de zadels ook nog eens op de juiste hoogte waren gesteld, begonnen wij aan onze monstertocht van 2,5 uur. Nu, dat viel reuze mee, we stopten het eerste half uur om de 20 meter om een uitgebreid verhaal te horen van de panden die wij nu weer tegenkwamen. Al met al wel interessant natuurlijk, en gelukkig zetten wij na dit eerste half uur de vaart er in en konden we zo genieten van mooie plekjes en bruggen en de diverse wijken die wij onderweg tegen kwamen. Genoeg foto’s genomen, ook weer een mooie nieuwe groepfoto met de rivier de “Westelijke Dvina” en Riga op de achtergrond.
Na deze fietstocht hadden we nog even de tijd om een snelle lunch naar binnen te werken, besloten werd om dit in de plaatselijke KFC tegenover ons hotel te doen, wel zo makkelijk! 7 man nam de “zinger” burger, 2 de luxe versie daarvan met tomaat en komkommer, want “ik eet al zo weinig groente”..Een groot succes vonden de meesten het niet, maar er was in ieder geval weer wat bespaard op het budget en de magen waren toch gevuld. Want er moest deze middag ook nog een boottocht ondernomen worden, inclusief schipper en koude drankjes! Van 2 tot 4 werd deze tocht ondernomen, het begin was natuurlijk weer mooi, want wat bleek, de drank was niet gekoeld. Dat wil zeggen: er stond een koelbox in het midden en bovenop het bier en de wijn waren wat ijszakjes gedrapeerd, dat moest voldoende zijn..Tja, na enige paniekerige reacties in de trant van “lekker dan”, tot “wie heeft dit geregeld”, tot “we betalen niet”, kwamen de ervaren camping gangers en hun methodieken zeer goed van pas. De ijszakjes werden open gerukt en de ijsblokken verdwenen in de wijn en in het bier. Zo werd een kleine crisis in de kiem gesmoord en konden we toch genieten van een mooie boottocht over de rivier de “Dvina” en de plaatselijke grachtengordel. Tijdens deze boottocht hadden we ruim de tijd om ook alvast het komende jubileumjaar van Wim T te bespreken en waar hij ons natuurlijk op zou kunnen trakteren om dit te vieren! Hilarische gesprekken, opmerkingen en lachsalvo’s verder waren we er uit, we zouden met zijn allen naar Cuba (Havanna) gaan! Mooi, ook weer geregeld. Toen we bijna weer bij het eindpunt waren, brak er een tweede crisis uit, het bier was nog niet op! Kon ook niet anders, met 40 halve liters aan boord en 6 man die bier dronken. Hoewel zij zeer hun best hebben gedaan bleven er toch nog een aardige hoeveelheid bier over. Ook hier weer paniekerige reacties alom, “we betalen niet”, “Erik, wat nu?” en meer van deze categorie uitspraken. Erik bleef de rust zelve (of was hij nu even weg gevallen onderweg?), en loste deze penibele situatie soepeltjes op, met als uitkomst dat we alleen het opgedronken bier moesten betalen. Met een zucht van verlichting (want ja, dat budget he..), verlieten we de boot.
Eventjes een beetje terug in de tijd. In het vliegtuig was een mooi informatieblad aanwezig over de do’d en dont’s in Riga en daar stond toch mooi meer in als op de lokale websites! 1 van de belangrijkste zaken die wij vonden, was dat er een heus Bierfestival ging plaats vinden, exact op de 4 dagen dat wij deze mooie schone stad met een bezoek gingen vereren!
Dit gegeven werd net op tijd weer herinnert door een aantal oplettende medereizigers, dus togen wij naar het “Vermanes Darsz” park, alwaar dit festival werd gehouden. Nou, daar kregen we geen spijt van! Na een wat voorzichtige toetreding, na betaling van 2 euro pp entree, vonden een mooi plekje in een Belgische bieren tent, waar wij mochten genieten van lekkere biertjes tegen de onverwacht lage prijs van 1 euro per glas van 0,5 liter! Onze penningmeester kreeg spontaan weer kleur op zijn wangen! Wat hebben wij het hier gezellig gehad, mooie gesprekken, heerlijke lachsalvo’s, een zonnetje op onze bol, waardoor de penningmeester inmiddels ook weer een kleur op zijn kale hoofdje kreeg (thank God voor het petje), genoeg bier en schalen met patat en vlees en kip en sauzen, veel gelukkiger konden ze ons niet maken! Heerlijke middag en avond gehad, we liepen voldaan terug in de vroege avond van Riga, op naar ons hotel voor een welverdiende nachtrust. Enkele volhouders presteerden het nog om nog een paar kroegje te bezoeken, knap gedaan. Pieter-Jan kreeg nog een goed gesprek met wat Nederlandse meiden, de duur van dit gesprek werd echter danig ingekort toen PJ hoorde dat zij voor het ministerie van weet ik veel werkten, waarop PJ zei: “dus jullie zitten gewoon van mijn geld te zuipen hier?”. Op de kop af, 34 seconden contact. Toen ook hier de buiken vol waren van de drank konden de laatste strijders ook eindelijk naar bed. Mooie dag!
Dag 3
Deze dag stond er niets gepland, maar als het een beetje mooi weer zou zijn, pakten we de trein naar Jurmala (kustplaatsje ala Egmond). Nu, het weer was niet denderend, maar ach, een treinreisje leek ons ook wel leuk eigenlijk. Dus, op goed geluk, de reis ondernomen richting Majori (het station waar we uit moesten stappen). Eerst een wandelingetje door wat motregen naar het Centraal Station van Riga, kaartjes kopen van een Russische dame en hop de trein in. Maar goed dat we maar gewoon zijn gaan zitten, een half uur voor vertrek, want er bleken meet mensen te reizen op dit traject! Nu hadden we mooie zitplaatsen met een prachtig uitzicht op de deur met een mooi drempeltje waar 50% van de binnenkomende passagiers natuurlijk over struikelden. We hadden weer iets om op te letten! Na een ruim half uurtje kwamen we aan bij station Majori. Daar uitgestapt en we zagen het al, er was hier weer wat aan de hand in het dorp. Een heuse feestdag met bijbehorende festiviteiten en optochten waar geen eind aan kwam. Eerst maar een kopje koffie, welke we nuttigden op het overdekte ,dat was wel nodig met de motregen, terras van restaurant “Majorenhoff”. Een 2e kopje ging er ook wel in, maar toen vonden we het tijd worden voor een verdere verkenning van het festijn. Nu, dat bleek vooral een lokale gelegenheid te zijn met inderdaad oneindige optochten van allerlei scholen en sportclubs en enthousiast publiek, waaronder wij. Toen de optocht eindelijk afgelopen was, togen wij richting strand, om daar de sfeer eens te proeven. Aangekomen na een klein kwartiertje lopen, bleek ook hier dat er festiviteiten waren, maar echter geen lekkere strandtent waar wij even lekker onderuit konden zakken voor een fijne lunch bijvoorbeeld. Het weer knapte ook nog steeds niet op, waarop we besloten om terug te keren naar Riga stad, alwaar natuurlijk het bierfestival weer lonkte! Goed idee vonden wij allen en de terugtocht werd begonnen. Mooi op de helft van de middag zo rond 3 uur weer terug in Riga. Eerst nog een bezoekje gebracht aan de food/markthallen en toen op naar het park van het bierfestival (wat niet alleen bier was, maar ook ettelijke eetentjes en rijdende foodie fest achtige karren welke lekkernijen verkochten als vlees, kip, pannenkoeken, hamburgers et cetera. We namen snel onze plaats weer in en de bieren vlogen weer om de oren. Marcel probeerde samen met Erik een wat sterker biertje, kreeg al snel de waarschuwing van PJ dat je hier wel eens snel “moe” van kon worden. Maar dat was op dit tijdstip tegen dovemans oren gezegd, dus het tempo bleef er gewoon in! Weer knapte ook op, waardoor het weer een mooie middag/avond werd in dit leuke park. Het is soms gewoon jammer dat je niet alles kunt onthouden wat er allemaal gezegd wordt, maar wat hebben we weer gelachen. Het bier bleef maar doorkomen en ook voor de hongerige magen werd weer goed gezorgd, dmv heerlijke hamburgers die ter plekke gehaald konden worden. Langzaam dropen de eerste zaalvoetballers af en uiteindelijk bleven PJ, Erik, Fred, Michael en ondergetekende over en wij namen plaats in een ander tentje op het park, waar ze ook wat anders schonken dan bier. Dus al snel zaten we aan de whiskey’s, Bacardi’s, Baileys en Irish coffee’s en we genoten er volop van! Serveerster Anna genoot ok met volle teugen van ons gezelschap, al kon het tempo en de maat van de glazen haar soms ook wat in verwarring brengen. Ik geef hierbij PJ een compliment, want een literglas Baileys valt niet mee, zeker als er nog 1 achteraan komt..Maar al met al prima voor elkaar dus. Toen Marcel erg “moe” was geworden, ging ok deze dappere strijder richting hotel. Ook Fred gaf er de brui aan en de overige 4 gingen voor de zekerheid nog even Riga stad in voor een laatste versnapering. Onderweg nog een aanbod gekregen voor de stripclub, maar PJ reageerde met de legendarische woorden: “oh nee man, als mijn moeder DAT hoort..”, je begrijpt dat we op dit late tijdstip met de nodige drankjes niet mee bij kwamen..Toen ook nog door PJ een mogelijk gevaar bij Erik werd gemeld (Het Erik, dat overhemd, die knoopje staan wel erg gespannen. Wat nou, als er 1 los springt en in mijn oog komt…), dat soort opmerkingen. Eindelijk vinden we nog een plekje in een kroeg, alwaar wij nog een afzakkertje dachten te bestellen. Na lang turen in de drankkaart had Erik eindelijk zijn keuze gemaakt. Doe maar een Havanna met Cola. Antwoord: we hebben geen cola…hilariteit alom. Na 10 minuten verbouwereerd voor zich uit te hebben gestaard, bestelde Erik in zijn 2e poging een Wodka met een andere frisdrank. Na 5 minuten kwam de ober terug met de vraag: welke Wodka..je begrijpt, we kwamen weer niet bij, want nu had onze reisleider nog steeds niets.. PJ hield het bij een vertrouwde Baileys en Michael toch nog een biertje (knap gedaan, hoe krijg je het nog weg..). Ik bestelde maar een espressootje, want drankjes zonder Cola is niets voor mij. Gelukkig ging het nu wel allemaal goed en genoten wij nog even na van weer een opmerkelijke dag vol avonturen en we besloten dat het nu ook voor ons tijd was om de nachtrust te beginnen.
Dag 4
De dag dat we weer naar huis gingen. Maar niet voordat we nog een wandelingetje hebben ondernomen naar de shopping mall, maar dat kon ons niet echt bekoren. De prijzen in Riga waren zeer Europees, dus geen koopjes op dit vlak te scoren. Toen maar een leuk tentje opgezocht aan een klein grachtengordeltje alwaar we nog een paar versnaperingen bestelden. Sommigen vonden al weer de kracht om een Bacardi-cola (die serveerden ze hier wel) te bestellen en op te drinken. Nadat we James Brown als achtergrond muziek helemaal gehad hadden (zelfs ik), gingen we terug naar het hotel, alwaar de taxibusjes ons om 14:15 op kwamen halen voor de rit naar het vliegveld. Ons plan was om op het vliegveld nog even de Grand-Prix van Monaco mee te pakken en dat lukte via een niet geheel legale verbinding/livestream op PJ zijn Ipad. Nog wat eten en drinken besteld en om 16:30 konden we dan Letland eindelijk weer verlaten om ruim 2 uurtjes later veilig op Schiphol te landen.
Mannen. Het was weer een zeer geslaagd weekend. We hebben het weer gezellig gehad en iedereen kan weer een paar maanden naar de AA vrees ik, al denk ik ook dat vrijdag de gebruikelijke ploeg weer gewoon in de Bontekoe zit. Iedereen bedankt voor zijn tomeloze inzet en bijdragen aan dit mooie gezellige weekend, in het bijzonder natuurlijk de reisleider, Erik bedankt!
Tot in Lissabon?!
Wim
